Εν μέσω θερινής ραστώνης, η Πολιτική Ηγεσία του Υπουργείου Υγείας αποφάσισε να υλοποιήσει μεταρρυθμιστική τομή στο Εθνικό Σύστημα Υγείας, θεσμοθετώντας για πρώτη φορά καθηκοντολόγιο τόσο για τους Νοσηλευτές τριτοβάθμιας εκπαίδευσης, όσο και για τους ΔΕ Βοηθούς Νοσηλευτών.
Και ενώ σε οποιαδήποτε άλλη περίπτωση, μόνο θετικά σχόλια θα μπορούσε να εισπράξει η Πολιτική Ηγεσία για αυτή της την πρωτοβουλία, στη συγκεκριμένη περίπτωση κατάφερε να εισπράξει την οργή του συνόλου της Νοσηλευτικής κοινότητας.
Αναλυτικότερα, αποτελεί κοινή παραδοχή σε όσους ασχολούνται με το management ότι, προκειμένου να ολοκληρωθεί το Οργανόγραμμα ενός Οργανισμού, όπως πχ το Οργανόγραμμα ενός Νοσοκομείου ή άλλου Φορέα παροχής Υπηρεσιών Υγείας, απαιτούνται δυο προϋποθέσεις.
- Job description, δηλαδή περιγραφή της θέσης εργασίας, όπου καταγράφεται σαφώς το σύνολο των δραστηριοτήτων που απαιτεί μια θέση εργασίας, και
- Job qualifications, δηλαδή το σύνολο των προσόντων και των ικανοτήτων που πρέπει να διαθέτει κάθε εργαζόμενος, στη συγκεκριμένη θέση εργασίας.
Αφού ληφθούν υπ΄όψη αυτές οι δύο προϋποθέσεις, τότε και μόνο μπορεί να προσδιοριστεί επακριβώς ο αριθμός των εργαζομένων σε κάθε οργανόγραμμα, και να τεθεί σε εφαρμογή το όποιο καθηκοντολόγιο.
Όλα αυτά που περιγράφησαν ανωτέρω, αποτελούν για τα Ελληνικά δεδομένα μάλλον πλεονασμό, καθώς σε αυτή τη γωνιά της Ευρώπης έχουμε συνηθίσει να τα κάνουμε όλα ανάποδα, καλούμενοι συχνά να ξανα ανακαλύψουμε τον τροχό!
Το να επιχειρήσει κανείς να εφαρμόσει καθηκοντολόγιο στο Ελληνικό Εθνικό Σύστημα Υγείας με δεδομένο το γεγονός ότι τα Οργανογράμματα των Φορέων του εξακολουθούν μέχρι και σήμερα να συντάσσονται βάσει ενός ΠΔ που υπογράφηκε τη δεκαετία του 1980, που ουδεμία σχέση έχει με τις πραγματικές ανάγκες τόσο του ίδιου του Συστήματος, όσο και με τις ανάγκες των χρηστών των υπηρεσιών Υγείας, που δεν λαμβάνουν υπόψη τους ούτε το Job description ούτε τα job qualifications και με δεδομένη την υποστελέχωση που υπάρχει ακόμα και βάσει αυτών των πεπαλαιωμένων Οργανογραμμάτων, αποτελεί Πολιτικό αυτοχειριασμό.
Για τον απλούστατο λόγο, ότι αν αύριο το πρωί το σύνολο του Νοσηλευτικού προσωπικού αποφάσιζε να υλοποιήσει την Πολιτική βούληση, τα μισά Τμήματα των νοσοκομείων θα κατέρρεαν αυτοστιγμή!
Ήταν τέτοια η σπουδή και η προχειρότητα της Πολιτικής Ηγεσίας να θεσμοθετήσει καθηκοντολόγιο, που δεν μπηκε καν στον κόπο να συμβουλευτεί το Νομικό Τμήμα του Υπουργείου κατά τη σύνταξη των άρθρων, αφού ακόμα και ένας Πρωτοετής φοιτητής της Νομικής γνωρίζει πως η Ευθύνη, τόσο η Αστική όσο και η Ποινική που απορρέουν από την εκτέλεση των καθηκόντων ενός εκάστου εξ ημών, ούτε “ανατίθεται”, ούτε “μεταβιβάζεται”… Ως εκ τούτου, αμφισβητείται η νομιμότητα σειράς άρθρων του καθηκοντολογίου των Νοσηλευτών, που χρησιμοποιούν τους ευηχους όρους ¨ανάθεση – καθοδήγηση – επίβλεψη¨, όροι που σε καμία περίπτωση δε στέκουν σε σοβαρή νομική αξιολόγηση.
Την ίδια στιγμή το Υπουργείο Υγείας παραλείπει να περιγράψει σειρά νοσηλευτικών πράξεων όπως η διάλυση των φαρμάκων και ο εμπλουτισμός των ορών, αφήνοντας να εννοηθεί ότι οι εν λόγω αρμοδιότητες αφαιρούνται από το νοσηλευτικό προσωπικό, ενώ εξακολουθεί να ανέχεται την καθημερινή τέλεση του αδικήματος της πλαστογραφίας που συντελείται κατά τη συνταγογράφηση των φαρμάκων των εσωτερικών ασθενών από τις προϊστάμενες των νοσηλευτικών Τμημάτων, με την παράνομη χρήση κωδικών συνταγογράφησης που ανήκουν σε ιατρούς!
Εξ όλων αυτών γίνεται καταφανές ότι το όραμα της Πολιτικής Ηγεσίας του Υπουργείου Υγείας για τη Νοσηλευτική είναι μάλλον φτωχό, και ακόμα πιο φτωχό αναφορικά με την αναβάθμιση της ποιότητας των υπηρεσιών Υγείας που οι Νοσηλευτές μπορούν να προσφέρουν στους Πολίτες αυτής της χώρας.
Τεράστιο μερίδιο ευθύνης φέρουν όλοι εκείνοι που με το ρόλο του Συμβούλου γνωμοδότησαν, προκειμένου να υλοποιηθεί αυτό το φιάσκο. Τόσο η Ένωση Νοσηλευτών Ελλάδος, όσο και το Εθνικό Συμβούλιο Ανάπτυξης Νοσηλευτικής, διεκδικώντας το ρόλο της αυθεντίας, φέρουν ακέραια την ευθύνη για το ότι εγκλώβισαν την Πολιτική Ηγεσία του Υπουργείου στη λογική αποκλεισμού όλων των άλλων Φορέων από ένα γόνιμο και εποικοδομητικό διάλογο, που θα μπορούσε να παράξει μια πραγματική μεταρρύθμιση στο χώρο της Δημόσιας Υγείας.
Το γεγονός ότι 14.000 αναντικατάστατοι ΔΕ Βοηθοί Νοσηλευτών, στους οποίους σήμερα στηρίζεται το Σύστημα απαξιώνονται, σε μια στείρα λογική άρνησης αναγνώρισης του ρόλου και του έργου τους, αποτελεί Πολιτική επιλογή που θα επιφέρει εκτός από Πολιτικό κόστος, και συνέπειες στην εύρυθμη λειτουργία του ΕΣΥ.
Ως Πανελλήνια Συνδικαλιστική Ομοσπονδία Νοσηλευτικού Προσωπικού, έχουμε καταθέσει πλήρεις και αναλυτικές προτάσεις, τόσο για το ζήτημα της επαρκούς στελέχωσης του Εθνικού Συστήματος Υγείας, όσο και για το ζήτημα της Νοσηλευτικής εκπαίδευσης αλλά και για τη δημιουργία ειδικού Ενιαίου Επαγγελματικού Κλάδου για το σύνολο του Νοσηλευτικού προσωπικού, με προβλέψεις τόσο για ειδικό μισθολογικό, όσο και ασφαλιστικό καθεστώς (ΒΑΕ). Ιδού η Ρόδος, λοιπόν, κυρίες και κύριοι του Υπουργείου Υγείας…